ماسوله
ماسوله
ماسوله ، نمایی زیبا از خانه‌های پلکانی، بالکن‌های مزین به گل‌های شمعدانی، جنگل‌های بکر و سرسبز، آبشارهای خروشان و کوه‌های بلند، از آن دسته مناظری است که قطعا شما را عاشق خود خواهد کرد. آب و هوای مطبوع، مردم خون‌گرم و مهمان‌نواز، غذاهای باکیفیت و فضای رویایی شهر ماسوله گیلان، آن‌قدر جذاب است که شما را بارها و بارها به‌سمت خود خواهد کشاند.
ماسوله در ۳۰ مرداد سال ۱۳۵۴ با شماره ۱۰۹۰ در فهرست آثار ملی به‌عنوان میراث فرهنگی و طبیعی و اولین شهر تاریخی زنده کشور به‌صورت یک مجموعه کامل به ثبت رسید. در حال حاضر، ماسوله زیر نظر سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری و همچنین اداره محیط زیست استان قرار دارد و خوشبختانه به‌خوبی از آن مراقبت می‌شود. در ادامه با گیلمار همراه باشید تا با سفر به ماسوله با این شهر دلربا و زیبا آشنا شویم.
ماسوله کجاست؟
در جنوب غربی استان گیلان و در فاصله ۶۰ کیلومتری شهر رشت در بخش سردار جنگل فومن واقع شده است. ماسوله با شهر فومن تنها ۳۵ کیلومتر و با شهر ماکلوان، حدود ۲۰ کیلومتر فاصله دارد. این شهر از سمت شمال به شهرستان ماسال، از سمت جنوب به طارم علیا در استان زنجان، از سمت شرق به جلگه شهر فومن و از سمت غرب به شهرستان خلخال در استان اردبیل می‌رسد. فاصله مرکز ماسوله تا مرز استان زنجان حدود ۲ کیلومتر و تا محدوده استان اردبیل یعنی منطقه گیلوان، حدود ۱۰ کیلومتر است.
آدرس
گیلان، شهرستان فومن، ۳۲ کیلومتری غرب شهر فومن (مشاهده روی نقشه)
وسعت این شهر، معادل ۱۰۰ هکتار است و از سه جهت شمال، جنوب و غرب به کوه‌ها و از طرف شرق بر دره‌های سرسبز اشراف دارد. ارتفاع آن از سطح دریاهای آزاد، ۱,۰۵۰ متر است. جالب است بدانید که به‌دلیل پلکانی بودن این بافت مسکونی، بین پایین‌ترین و بالاترین نقطه آن حدود ۱۲۰ متر اختلاف ارتفاع وجود دارد. اطرافش، پوشیده از جنگل است و راه اصلی ارتباطی آن، جاده فومن است.
ماسوله گیلان
ماسوله گیلان از جاهای دیدنی فومن و شهری سنتی و قدیمی است که با وجود خانه‌های زردرنگ در پس‌زمینه سبز جنگل و کوه‌های خوش‌رنگ در دنیایی مه‌آلود، بیشتر شبیه به یک تابلو نقاشی یا کارت پستال است. این منطقه یکی از معدود شهرهای بدون وسیله نقلیه موتوری در دنیا است که با کوچه باغ‌های باریک و پله‌پله، تردد هرگونه وسایل نقلیه را غیرممکن کرده است.
اگر به‌دنبال فرار از شلوغی شهر هستید، به ماسوله پناه ببرید؛ شهری که هر روز صبح با آواز خروس‌ها و بوی مطبوع نان محلی بیدار می‌شود.
تاریخچه
ماسوله، منطقه‌ای مسکونی با قدمتی از ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سال است. ماسوله قدیم که با نام «کهنه ماسوله» نیز شناخته می‌شود، در فاصله پنج کیلومتری غرب جاده ماسوله-خلخال و ۶ کیلومتری شمال غرب شهر فعلی ماسوله قرار گرفته است و سکونتگاه اولیه و قدیمی اهالی این شهر بوده است. نخستین کاوش‌های باستانی در این محوطه توسط هیئت پژوهشکده باستان‌شناسی سازمان میراث فرهنگی استان گیلان از شهرستان فومن در شهریور ماه ۱۳۷۴ انجام شد.
یافته‌های باستان‌شناسان از معادن آهن و کوره‌های ذوب فلزات نشان داد که کهنه ماسوله در قرن پنجم تا هشتم هجری از مراکز مهم ایران در زمینه فلزکاری به شمار می‌رفته است. یکی از کشفیات گروه باستان‌شناسی، سفال‌های آبدار با رنگ‌های متنوع، متعلق به دوره سلجوقی بود که اهمیت و اعتبار تاریخی این شهر را نشان می‌دهند. پس از این کشفیات، کهنه ماسوله در شهریور سال ۱۳۸۵ در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفت.
دلیل کوچ اهالی این شهر از کهنه ماسوله به شهر فعلی، به نظر زلزله‌ای بزرگ در سال ۸۹۰ هجری قمری بوده است. البته طبق روایتی دیگر، همه‌گیری بیماری طاعون در سال ۹۴۳ هجری قمری، دلیل اصلی کوچ مردم بوده است. بنابراین، شهر فعلی از قرن هشتم هجری (قرن چهاردهم میلادی)، محل زندگی اهالی کهنه ماسوله و دیگر نقاط مختلف ایران بوده است.
تحولات نوین در ماسوله
از تحولات معاصر در این مکان می‌توان به تاسیس کتابخانه عمومی با هزار جلد کتاب خطی در سال ۱۲۸۹، تاسیس نخستین مدرسه دولتی در سال ۱۲۹۳، رویارویی قوای جنگل با قوای روس در جریان اشغال ایران در جنگ جهانی اول در بهمن ۱۲۹۴، تاسیس اداره پست در سال ۱۲۹۵، تاسیس شهرداری در سال ۱۳۱۱، تعطیلی شهرداری در سال ۱۳۱۸ (شروع مجدد در سال ۱۳۴۱) و راه‌اندازی تلفن در سال ۱۳۱۶ اشاره کرد. اهالی آنجا نقش مهمی در تاریخ جنبش جنگل در برابر تهاجم روسیه و بریتانیا به عهده داشته‌اند. ماسوله‌ای‌ها به قوای جنگل کمک می‌کردند و عده‌ای مانند شهید باباغلامعلی در کنار آن‌ها می‌جنگیدند.
پس از احداث جاده ارتباطی جدید بین گیلان و آذربایجان، جنگ جهانی دوم و هرج و مرج ناشی از آن و قحطی ۱۳۲۰، این شهر بیشتر جمعیت خود را از دست داد و کاروان‌سراهای شاه‌راه ارتباطی شمال و آذربایجان و همچنین بازار داد و ستد، صنایع فلزی و چرم ماسوله از رونق افتادند. ماسوله زمانی نقطه اتصال زنجان، گیلان و آذربایجان بود؛ اما احداث جاده جدید، این شهر را به انزوا کشاند. به همین دلیل، بسیاری از مردم ثروتمند ماسوله به پایتخت، سایر شهرهای بزرگ و خارج از کشور مهاجرت کردند.
نحوه پیدایش ماسوله
یکی از فرضیه‌های شکل‌گیری آن به قرن سوم هجری قمری برمی‌گردد؛ زمانی که «آقاسید جمال الدین اشرف» در حال فرار از طارم بود و «عون بن محمد بن علی»، یکی از همراهان مجروح او به این منطقه پناه آورد. وی قبل از مرگ از چوپانی درخواست کرد تا او را در همین محل به خاک بسپارد. گفته می‌شود پس از خاکسپاری عون بن محمد بن علی، چوپان‌ها کم کم گرد مزار او جمع شدند و در گذر زمان، خانه‌ها و بناهایی در آنجا ساختند و کهنه ماسوله به‌تدریج شکل گرفت.
برخی نیز بر این باور هستند که پس از مرگ «سالوک معلم» به‌همراه دو تن از شاگردانش به نام‌های «عین علی» و «زین علی» که از مبلغین دین اسلام بودند، مردم گرد مزار آن‌ها جمع شدند و کهنه ماسوله را شکل دادند.
این شهر در زمان حکومت فتحعلی شاه قاجار، تحت اختیار ارتش بود و وظیفه ساخت گلوله برای توپخانه ایران را به عهده داشت. در زمان «رابینو»، سرکنسول دولت بریتانیای کبیر در شهر رشت در اوایل قرن بیستم، ماسوله دارای ۵ محله، دو یا سه کاروان‌سرا، دو حمام و بازاری با ۴۰۰ دکان بود که در زمستان‌ها خالی می‌ماندند.
وجه تسمیه
نام شهر ماسوله با تلفظ اصلی «موسلاه» (Mooslah) به زبان تالشی از قرن هشتم و نهم هجری به بعد به همین صورت کنونی بوده است. برخی افراد نام شهر را برگرفته از نام کوهی در جوار آن به نام «ماه‌سالار» می‌دانند. این عده می‌گویند که نام این ناحیه در ابتدا «ماسالا» بوده است و بعدها به ماسوله تبدیل شده است.
طبق روایتی دیگر، کلمه «ماسوله» از دو واژه «ماس» به‌معنای «کوه و مانع» و «اوله» به‌معنای «بلند» تشکیل شده است که در ترکیب با «های» تصغیر به مفهوم «مانند» آمده است. به همین علت می‌توان نام ماسوله را «کوه بلند» و «کوه مانند» معنا کرد. در زبان‌های سانسکریت و پهلوی، ماسوله به‌معنای «ماه کوچک» یا «سرزمین ماه کوچک» نیز است.
طبق گفته برخی افراد نام ماسوله برگرفته از «موصل»، شهری در اقلیم کردستان است. این عده اعتقاد دارند که اهالی ماسوله در ابتدا کرد بوده‌اند و آیین آن‌ها ایزدی بوده است. البته این روایت، پشتوانه تاریخی محکمی ندارد و بسیاری از پژوهشگران، آن را یک تعبیر سطحی می‌دانند.
با توجه به شباهت نام ماسوله به نام «ماسال» (شهری در نزدیکی ماسوله) و روستایی به نام «ماسوله خانی» در شهرستان ماسال و همچنین «کهنه ماسوله» در زبان تالشی، می‌توان با قطعیت گفت که مردم ماسوله از کهنه ماسوله به شهر فعلی ماسوله در قرن هشتم هجری نقل مکان کرده‌اند.
معماری
معماری آن، متعلق به دوران زندیه است و مانند بسیاری از یگر نقاط کوهپایه‌ای کشورمان به‌صورت پلکانی ساخته شده است.این مکان به فراخور آب و هوا، شیب زمین، برای دفاع راحت‌تر در برابر غارتگران و البته برخورداری از معماران متبحر به‌صورت زنجیروار ساخته شده است.
مصالح استفاده شده در خانه‌های پلکانی ، چوب، سنگ و خشت است. این خانه‌ها معمولا دو طبقه هستند و خانه یک طبقه یا سه طبقه کمتر در این شهر دیده می‌شود. دالان، سیاهچال، انبار، پله‌های بلندی که ارتباط طبقه همکف و طبقه دوم را میسر می‌کنند، پشن (توالت)، چغم (اتاق نسبتا بزرگ برای پذیرایی از مهمان)، نشیمن‌گاه دائمی ساکنان خانه که اتاق کوچکتری نسبت به هال است، «سومه» (مقر زمستانی خانواده) و تالار که ایوان کوچکی را شامل می‌شود، از جمله بخش‌های اصلی یک خانه درماسوله هستند.
به‌طور کلی هر خانه از دو قسمت تشکیل می‌شود؛ قسمت زمستانی و قسمت تابستانی. قسمت زمستانی که در زبان محلی با عنوان «سومه» شناخته می‌شود، اتاق کوچکی است که در عقب خانه قرار دارد و نور چندانی به آن نمی‌تابد. تنها نقطه نورگیر این اتاق کوچک، «لون» نام دارد. در وسط قسمت زمستانی خانه‌های ماسوله، یک کوره برای آشپزی و درست کردن غذا و البته تامین گرما تعبیه شده است. شما همچنین در این بخش از خانه با طاقچه‌هایی روبه‌رو می‌شوید که روی آن‌ها ظروف چینی و مسی چیده شده‌اند.
قسمت تابستان‌نشین یا «اتاق پیشخوان»، دارای پنجره‌های ارسی چوبی مزین به شیشه‌های زیبا و رنگارنگ و چند طاقچه جانبی برای ظروف و وسایل است. از این بخش خانه تنها در فصل تابستان استفاده می‌شود. در برخی از خانه‌های ماسوله، علاوه بر قسمت تابستان‌نشین، اتاقکی روی بام ساخته شده است که در زبان محلی به آن، «برج» می‌گویند. بام خانه‌های این شهر پلکانی متمایل به کوه ساخته می‌شوند و قسمت پیشین منازل بر عقب آن‌ها مسلط است.
نوع معماری
در ساخت خانه‌های ماسوله از معماری برونگرا استفاده شده است. در این سبک از معماری، خانه‌ها تا حد امکان در ارتفاع ساخته می‌شوند و از دو یا چهار جهت باز هستند. وجود بالکن‌ها و پنجره‌های بزرگ در خانه‌های ماسوله، نشانی از استفاده از معماری برونگرا هستند. شهر ماسوله دارای زمستان‌های بسیار سرد و تابستان‌های معتدل است و به همین دلیل، خانه‌ها را در بخش جنوبی ساخته‌اند تا بیشترین میزان تابش آفتاب و گرمایش را در فصول سرد سال داشته باشند.
خانه‌های ماسوله روی یک تکه سنگ یک‌پارچه ساخته شده‌اند که در درون آن‌ها، منابع طبیعی آب وجود دارد. معماران به همین دلیل، به این سنگ‌های یک‌پارچه آسیب نمی‌رسانند و آن‌ها را نمی‌شکنند. برای عایق حرارتی و رطوبت خانه‌ها از نوعی خاک خاکستری رنگ استفاده شده است که هر چقدر بیشتر پا بخورد، به عایق با کیفیت‌تری تبدیل خواهد شد. نام این خاک، «فوش» است و استفاده از بام خانه‌ها به‌عنوان مسیر عبور و مرور به هرچه بیشتر عایق کردن سقف خانه‌ها کمک شایانی می‌کند.
جالب است بدانید که پس از ثبت ماسوله به‌عنوان میراث فرهنگی و طبیعی، سازمان میراث فرهنگی و سازمان حفاظت از محیط زیست اجازه ساخت‌وساز و توسعه شهر را ندادند و به همین علت، سفر به شهر پلکانی ماسوله، همچون سفری به قعر تاریخ می‌ماند. این شهر در حال حاضر در برابر مشکلانی مانند ریزش سنگ، سیل، رانش زمین، زمین‌لرزه، تصرف به‌منظور توسعه عمرانی و انسانی و تخریب حفاظت می‌شود و در صف انتظار جهت ثبت به‌عنوان میراث جهانی یونسکو برای حفاظت بیشتر قرار دارد.
بافت و محلات ماسوله
ماسوله دارای ۴ محله اصلی به نام‌های «خانه بر» (خونَ وَر)، «مسجدبر» (مَزَ وَر)، «کِی سَر» شامل «کَفا کِی سَر» و «بِنَ کِی سر» و «اسد محله» (اَسَ مَل) و بازاری چهار طبقه است. بیش از ۳۵۰ واحد مسکونی در ماسوله وجود دارند. جالب است بدانید که تنها یک صد سال پیش، تعداد واحدهای مسکونی ماسوله، ۶۰۰ واحد بوده است.
بیش از ۱۲۰ واحد تجاری در بازار ماسوله، بیش از چهار کاروان‌سرا، دو حمام خزینه دار، بیش از ۳۳ چشمه عمومی (خونی)، ۱۰ مسجد و پنج امام‌زاده نیز در ماسوله وجود دارد. در سال‌های گذشته چهار پل چوبی روی رودخانه احداث شدند که مهم‌ترین و پرکاربردترین آن‌ها، پل بنا علی و پل حاجی محمدحسن هستند.
آب و هوای ماسوله
ماسوله با هوایی مه‌آلود و آکنده از عطر دلنشین بابونه و گلپر و با آب و هوایی کوهستانی، با بهارهای سرزنده و آکنده از ابرهای باران‌زا، تابستان‌هایی معتدل و خنک، پاییزی به هفت رنگ رنگین‌کمان و زمستان‌هایی سرد و برفی شناخته می‌شود.
ماسوله بیش از یک ماه سال در یخبندان شدید به سر می‌برد. بیشتر روزها هوا ابری و مه‌آلود است و همین امر، زیبایی‌های ماسوله را دو چندان می‌کند. رطوبت نسبتا بالایی به‌علت بارش برف و باران بسیار در ماسوله احساس می‌شود، اما این رطوبت به‌علت خنکی هوا، نه‌تنها آزاردهنده نیست، بلکه بسیار دلچسب است. ماسوله بیش از یک صد روز مه‌آلود دارد و متوسط دمای سالانه، حدود ۱۲ درجه سانتی‌گراد است.
بهترین زمان سفر به ماسوله
ماسوله در بهار
بهار در ماسوله به‌تنهایی چهار فصل را در آستین خود دارد. یک روز برف و باران می‌بارد، یک روز مه و آفتاب است و شاید حتی یک روز هم آفتاب است و هم باران. آب و هوای ماسوله در ماه فروردین بیشتر بارانی است و گاهی با بارش برف همراه می‌شود. آسمان ماسوله نیز در این روزهای سال، اغلب ابری و مه‌آلود است. ماه اردیبهشت غالبا ابری است و باران کمتری به نسبت ماه قبل می‌بارد، در حالی که خرداد روزهای آفتابی و دلچسبی دارد.
ساکنان ماسوله معمولا در فصل‌های بهار و تابستان در خانه‌های خود هستند. در تعطیلات عید نوروز، ماسوله میزبان خیل عظیم مسافران و گردشگران است و شاید بتوان این تعطیلات را شلوغ‌ترین زمان سفر به ماسوله به شمار آورد. بیشتر روزهای تعطیلات عید نوروز از سه کیلومتری ماسوله، ترافیک سنگینی وجود دارد و به‌سختی می‌توان، جای پارک ماشین پیدا کرد.
اردیبهشت ماسوله بدون شک، زیباترین ماه برای سفر به ماسوله است. گل‌های سرخ و صورتی پیچیده به دیوار خانه‌ها و تماشای گل‌های وحشی خودرو به‌قدری اعجاب‌انگیز و خارق‌العاده است که هوش را از سر بیننده خواهد برد. زمان در بهار ماسوله به سرعت سپری می‌شود و همه چیز آن‌قدر زیبا است که ترک کردن ماسوله را به امری مشکل تبدیل می‌کند.
ماسوله در تابستان
ماسوله در تابستان با لباسی سبز، زیبایی‌های خود را به رخ بیننده می‌کشد. ایوان‌های مملو از گل‌های شمعدانی، بازاری پر از گردشگران مشتاق و بام‌هایی پر از عکاسان خوش ذوق از جمله تصاویر ماسوله در فصل تابستان هستند. اگر قصد دارید در فصل تابستان یا بهار به ماسوله سفر کنید، حتما از قبل جا رزرو کنید.
ماسوله در روزهای گرم و شرجی تابستان هم خنک است و دیدن گل‌ها و میوه‌های تابستانی در طبیعت سرسبز تابستانی واقعا فرح‌بخش است.
ماسوله در پاییز
فصل پاییز، زمانی فوق‌العاده برای سفر به ماسوله به شمار می‌آید، زیرا ازدحام گردشگران تابستانی به پایان می‌رسد و طبیعت با رنگ‌های زرد و نارنجی، زیبایی خود را به رخ بیننده می‌کشد. شما در روزهای پاییزی می‌توانید با آرامش و در فضایی خلوت و دنج در کوچه پس کوچه‌های ماسوله قدم بزنید یا در ایوان خانه‌های پلکانی بنشینید و طبیعت مسحورکننده و با ابهت شهر را تماشا کنید.
جاده ماسوله در ماه آبان با درختانی ملبس به برگ‌های زرد، سفری فراموش‌نشدنی را به شما پیشنهاد می‌کند. اگر عاشق باران هستید، در پاییز و به‌خصوص در ماه آبان و آذر به ماسوله سفر کنید تا تجربه‌ای بی‌نظیر از قدم زدن زیر مهریزهای تند و باران‌های پودری داشته باشید. همراه‌داشتن لباس گرم را فراموش نکنید، زیرا عصرهای پاییزی ماسوله سرد است. در فصول پاییز و زمستان، نیازی به رزرو اقامتگاه از قبل نیست و شما می‌توانید به‌محض ورود، در خانه محلی یا هتل اقامت کنید.
ماسوله در زمستان
سقف‌های خانه‌های ماسوله در فصل زمستان، پوشیده از برف است و شهر با چشم‌اندازی سفید و بی‌بدیل، چشم‌ها را به خود خیره می‌کند. فصل زمستان خلوت‌ترین فصل گردشگری این شهر پلکانی است و شما می‌توانید به دور از خیل جمعیت گردشگران با خیالی آسوده و در آرامش از آن دیدن کنید. البته به‌همراه داشتن زنجیر چرخ برای جاده‌های لغزنده، کفش و لباس‌های مناسب را نباید از یاد ببرید.
برخی از مغازه‌های بازار در این فصل سرد سال بسته هستند و برخی دیگر حتی در روزهای برفی باز هستند و نیاز روزانه مردم شهر و گردشگران را تامین می‌کنند. بهتر است بدانید که این شهر کوهستانی، دارای سیستم گازکشی نیست و اهالی شهر، روزهای سرد زمستان را با نفت سهمیه‌بندی و کپسول‌های گاز می‌گذرانند.
یکی از فعالیت‌های روزانه مردم ماسوله در زمستان، پارو کردن برف‌های روی پشت بام یا حیاط همسایه طبقه بالا یا بردن نفت به خانه برای روشن کردن بخاری‌های نفتی است. برخی از مردم ماسوله در روزهای سرد زمستان به مکان‌هایی خوش آب و هوا کوچ می‌کنند و خانه‌های خود را به مسافران اجاره می‌دهند، در حالی که برخی دیگر در شهر می‌مانند. شاید برایتان جالب باشد که بدانید جمعیت ماسوله در فصل زمستان از نصف هم کمتر می‌شود.
جاهای دیدنی ماسوله
شهر تاریخی و گردشگری ماسوله با معماری منحصربه‌فرد و قدمتی از ۸۰۰ تا ۱۰۰۰ سال قبل، یکی از خاص‌ترین روستاها یا شهرهای پلکانی جهان به شمار می‌آید. این شهر با کوهستان‌های مرتفع، جنگل و ییلاقات سرسبز و همچنین موزه‌ها و قله‌های متعدد، یکی از پرطرفدارترین مقاصد و جاذبه های گردشگری استان گیلان، به‌خصوص در اواخر فصل بهار و فصل تابستان است. هر سال، هزاران گردشگر و کوهنورد به این منطقه زیبا در استان گیلان سفر می‌کنند تا از دیدنی‌های تاریخی و طبیعی ماسوله دیدن کنند و خاطراتی فراموش‌نشدنی برای خود بسازند.
جاذبه‌های طبیعی ماسوله
آبشار کوشم
بشار کوشم، بلندترین آبشار ماسوله با ارتفاع ۳۰ متر در انتهای دره جنگلی ماسوله و در ارتفاعات این منطقه قرار دارد. مسیر زیبای دسترسی به این آبشار با شیبی ملایم در امتداد رودخانه و در جهت مخالف جریان آب، یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر ماسوله است که افراد علاقه‌مند به کوهنوردی را به‌سمت خود جلب می‌کند. پس از حدود یک ساعت کوهنوری و عبور از چند آبشار کوچک به انتهای تنگه و یک دیواره سنگی می‌رسید که آب از بالای آن به پایین می‌ریزد و آبشار زیبای کوشم را به وجود می‌آورد.
رودخانه و آبشار ماسوله رودخان
رودخانه ماسوله رودخان، رودخانه‌ای نسبتا پر آب است که از بالای کوهستان و از چشمههای بالا دستی و برف‌های در حال آب شدن سرچشمه می‌گیرد. این رودخانه از مرکز شهر ماسوله عبور می‌کند و سپس مسیرش را در کنار جاده ماسوله ادامه می‌دهد. رودخانه ماسوله در منطقه سرایان به دو رود زیگل و لیکوند تغییر نام می‌دهد و در منطقه چومثقال وارد تالاب انزلی می‌شود. آب این رودخانه در انتها، شالیزارهای برنج را آبیاری می‌کند. در داخل ماسوله با دیواره بلندی در کنار رود مواجه می‌شوید که از ورود سیلاب‌ها به داخل شهر جلوگیری می‌کند.
آبشار زیبایی به همین نام با ارتفاع بیش از ۲۰ متر، روی رودخانه ماسوله رودخان و در غرب ماسوله و در ابتدای جاده ماجلان قرار دارد. با کمی پیاده‌روی در مسیر رودخانه و در جهت مخالف ریزش آب به آبشار می‌رسید. این آبشار در نزدیکی پارکینگ ماسوله قرار دارد.
آبشار خرم بو (خربو)
آبشار «خُرَّم بو» که در زبان تالشی، به‌صورت «خَربُو» تلفظ می‌شود، یکی از زیباترین آبشارهای این منطقه است که در کنار جنگل‌های اطراف، به خرمی بهشت می‌ماند. این آبشار، یکی از بکرترین جاذبه‌های طبیعی ماسوله است و کمتر کسی به بازدید از آن می‌رود. برای رسیدن به آبشار خرم بو، باید پس از عبور از بازار ماسوله، حدود دو کیلومتر در کوه‌های ماسوله کوهپیمایی کنید و در ضمن، برای پیدا کردن آن به یک راهنمای محلی نیاز دارید.
آب‌های خروشان آبشار خرم بو از ارتفاع ۲۰ متری به پایین می‌ریزد و نبود جاده تا آبشار بزرگ خرم بو، سبب شده است که طبیعت این منطقه تا حد زیادی دست نخورده باقی بماند. در مسیر رسیدن به آبشار بزرگ، می‌توانید از سایت سنگ‌نوردی، آبشار کوچک خربو و بقعه امام‌زاده هاشم دیدن کنید و از آب گوارای چشمه ماسوله بنوشید.
آبشار توریشوم
تریشوم یا «تروشوم» یکی از آبشارهای پرآب و مبهوت‌کننده استان گیلان است که در دامنه قله تریشوم ماسوله قرار دارد. قله تریشوم، ۲,۸۵۰ متر ارتفاع دارد و در ارتفاعات شهر ماسوله واقع شده است. در مسیر بسیار زیبا و جنگلی آبشار توریشوم، چشمههای فراوانی وجود دارد که تماشای آن‌ها به راستی روح‌نواز است.
آب آبشار توریشوم در بیشتر مواقع سال سرد است و از قله تریشوم سرچشمه می‌گیرد. یکی از دو حوضچه آبشار، عمیق و مناسب برای آبتنی است. پس فرصت را از دست ندهید و تنی به آب بزنید. در ماه‌های بهاری با آب شدن برف‌ها، احتمال گل‌آلود شدن و بالا آمدن سطح آب حوضچه‌های آبشار وجود دارد. در مسیر رسیدن به آبشار باید دو بار از رودخانه عبور کنید. اگر متوجه بالا آمدن سطح آب شدید، با توجه به سیل‌خیز بودن منطقه، آبشار را بلافاصله ترک کنید.
مسیر دستیابی به آبشار تریشوم از جاده فومن-ماسوله آغاز می‌شود و حدود یک تا ۱٫۵ ساعت با شهر ماسوله فاصله دارد. آبشار تریشوم در یک کیلومتری شهر تاریخی ماسوله در آخرین دوراهی مسیر به نام دوراهی «اشکلت» قرار دارد و برای دسترسی به بالای آبشار، به وسایل فنی نیاز خواهید داشت.
آبشار لارچشمه
این آبشار ، یک پدیده طبیعی بی‌نظیر و زیبا با ارتفاع حدود ۶ متر است که در میان درختان سرسبز و متراکم جنگل‌های شمال ایران قرار دارد. این آبشار درست پیش از روستای ماسوله در کنار جاده فومن واقع شده است و وجود حوضچه‌های کوچک آبی، زیبایی فوق‌العاده‌ای به آن اعطا کرده است. وجود قهوه‌خانه، استراحتگاه و رستوران در مجاورت این آبشار خروشان، این جاذبه گردشگری را به مکانی دوست‌داشتنی برای علاقه‌مندان به طبیعت‌گردی، تبدیل کرده است.
پارک جنگلی ماسوله
پارک جنگلی ماسوله یکی از جاذبه‌های بکر شهر ماسوله است که با آب و هوایی خنک و پاکیزه، چشم‌اندازهای کوهستانی و جنگل‌هایی زیبا با پوشش گیاهی متراکم و درختانی بلند، هر بیننده‌ای را مبهوت خود خواهد کرد. بخش عظیمی از این پارک زیبا با وسعت حدود ۲۴۰۰ هکتار از کوهستان و میانبدها تشکیل می‌شود.
پارک جنگلی ماسوله یکی از بزرگ‌ترین پارک‌های این منطقه است و حدود ۸۰۰ تا ۱۸۰۰ متر از سطح آب دریا فاصله دارد. این پارک در ﻏﺮب ﻓﻮﻣﻦ و ۳۵ ﮐﯿﻠﻮﻣﺘﺮی آن قرار دارد. و علاوه بر اینکه یک مکان تفریحی به شمار می‌آید، از محیط زیست، درختان و گونه‌های مختلف گیاهی محافظت می‌کند. انواع درختان فندق، راش، ممرز، توسکا، درخت آزاد، گیاهان دارویی و علفی در پارک جنگلی ماسوله وجود دارد.
شما می‌توانید در این پارک جنگلی بی‌نظیر از امکانات رفاهی، آلاچیق، رستوران و دکه‌ها استفاده کنید. آش دوغ، یکی از خوردنی‌‌های مشهور پارک جنگلی ماسوله است، پس از مزه کردن آن به‌هیچ‌وجه غافل نشوید.
قله شاه معلم (ماسوله داغی)
قله شاه معلم که با نام ماسوله داغی نیز شناخته می‌شود، با ارتفاع ۳۰۵۰ متر در شمال غربی ماسوله، دومین قله بلند استان گیلان است که در میان کوهنوردان به‌دلیل راه سخت و زیبایی بی‌بدیل چشم‌اندازهای آن، از جایگاه و اهمیت بخصوصی برخوردار است. داغی در زبان آذری به‌معنای «کوه» است و ماسوله داغی یا شاه معلم به‌معنای «کوه ماسوله» است.
دلیل نام‌گذاری این کوه به نام شاه معلم به باور مردم این منطقه، حضور فردی عابد و پرهیزگار به نام «شاه معلم» بوده است که سال‌ها برای انجام امور عبادی، سیر و سلوک معنوی و دستیابی به کمال، به این قله پناه برده و به عبادت مشغول بوده است. عبادتگاهی که پس از مرگ وی و طبق وصیت‌نامه او، به مدفن و آرامگاه ابدی این عارف تبدیل شده است. حضور در این منطقه بسیار خاطره‌انگیز بوده و لحظاتی ناب و دلچسب را برای گردشگران به ارمغان خواهد داشت.
ییلاق کوربار ماسوله
ییلاق کوربار ماسوله یا کوه روبار، یکی از تماشایی‌ترین ییلاق‌های استان گیلان است. این ییلاق در میان کوه‌های سرسبز و جنگلی است. یکی از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این ییلاق، مسیر دسترسی دیدنی و جالب توجه آن است. این مسیر با طبیعتی بکر و مناظری جذاب، مکانی مناسب برای عکاسی، کوهنوردی، طبیعت‌گردی و پیاده‌روی است. مسیر چند ساعته رسیدن به ییلاق کوربار، مسیری نسبتا سخت با شیب ملایم و در برخی نقاط، با شیبی تند است. اما زیبایی‌های مسیر و طبیعت بکر ییلاق کوربار، به‌محض رسیدن به مقصد، تمام خستگی‌های شما را از تنتان در خواهد آورد.
ییلاق للندیز
ییلاق للندیز، یکی از ییلاق‌های کمتر شناخته شده ماسوله است که جاده ماشین‌رو ندارد. مسیر دو ساعته این ییلاق از میان جنگل می‌گذرد. باید آن را پیاده طی کنید. هیچ‌گونه امکانات رفاهی یا تفریحی در ییلاق للندیز وجود ندارد. تنها یک چشمه آب در آن وجود دارد. چوپان‌ها گله‌های گوسفند را از روستاهای اطراف برای چرا به للندیز می‌آورند. للندیز با چشم‌اندازی خارق‌العاده و آرامشی پر از سکون، لحظات به‌یادماندنی را برای شما خلق می‌کند.
ییلاق آندره
ییلاق آندره، یکی از ییلاق‌های زیبای بخش سردارجنگل فومن است که در فاصله ۵ کیلومتری ماسوله و در مرز بین گیلان و زنجان و در مسیر جاده ماسوله به خلخال قرار دارد. این ییلاق با طبیعتی زیبا و جاذبه‌های طبیعی بکر، مکان موردعلاقه طبیعت‌گردان و گردشگران است.
چشمه آب معدنی علی زاخونی
چشمه آب معدنی علی زاخونی که با نام چشمه «زمزمه» نیز مشهور است، یکی از پدیده‌های بی‌نظیر طبیعی در استان گیلان به شمار می‌آید. آب این چشمه، مملو از بیکربنات است و رنگ آن به‌دلیل نزدیک بودن به معدن آن، نارنجی است. طعم آب چشمه تلخ و نامطلوب است. اما گفته می‌شود که نوشیدن آن برای درمان بسیاری از بیماری‌ها از جمله مشکلات گوارشی، مفید است. ساکنان محلی، آب چشمه زمزمه را با مقداری شکر مخلوط می‌کنند و آن را برای بهبود بیماری‌های ریوی و گوارشی می‌نوشند.
چشمه آب معدنی علی زاخونی در کنار رود خلشتریا یا ماسوله رودخان است و دبی آب آن، یک لیتر بر ثانیه است. در حال حاضر، آب چشمه از طریق لوله‌ای به قطر ۸ سانتی‌متر به خارج از حوضچه چشمه می‌ریزد و سپس به سوی رودخانه سرازیر می‌شود. این چشمه در نزدیکی هتل آرام ماسوله قرار دارد.
جاذبه‌های تاریخی ماسوله
خانه‌های پلکانی ماسوله
بافت سنتی و معماری پلکانی خانه‌های شهرماسوله ، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری این شهر است که توجه گردشگران داخلی و خارجی را به خود جلب می‌کند. در این شهر پلکانی، سقف یک خانه، حیاط خانه همسایه است، پس توجه داشته باشید که در گشت و گذار در این شهر تاریخی، آرام قدم بردارید تا برای اهالی مزاحمت ایجاد نکنید.
یک نکته جالب در طراحی خانه‌های پلکانی ، رنگ رسی یا زرد آن‌ها است تا در هوای مه‌آلود نیز، قابل‌مشاهده باشند. مردم ماسوله برای حفظ رنگ خانه‌هایشان، سالی یک بار روی بناهایشان را با گلی زرد و سقف آن‌ها را با گلی کبود می‌پوشانند. اهالی ماسوله این دو نوع گل را از کناره رودخانه ماسوله رودخان به دست می‌آورند.
گلدان‌های رنگارنگ شمعدانی و دیگر لوازم تزئینی در بالکن‌ها، زیبایی خانه‌های پلکانی ماسوله را چند برابر کرده‌اند. ماسوله، یکی از زیباترین نقاط کشور برای عکاسی است، پس حتما دوربین عکاسی خود را به‌همراه ببرید تا از سوژه‌های ناب این منطقه عکاسی کنید.
موزه مردم شناسی ماسوله
موزه مردم شناسی ماسوله، تنها موزه شخصی ایران در سال ۱۳۸۱ به همت «فرهاد شرفی ماسوله‌ای» در ورودی شهر تاریخی تاسیس شد. این موزه در سه بخش مجزا، مجموعه‌ای از اشیای فرهنگی مردم این روستای زیبا را به نمایش می‌گذارد. اسناد تاریخی، ابزار و وسایل مربوط به صد سال اخیر منطقه ماسوله و اطراف آن در بخش اول موزه، وسایل مربوط به دو قرن اخیر منطقه ماسوله و روستاهای اطراف آن در قسمت دوم موزه و اشیایی با قدمت بیش از چهار قرن در بخش سوم موزه نگهداری می‌شوند.
کوزه‌ها، جام‌ها، کفش‌های سنتی، پول‌های قدیمی، چینه‌های گلی، کتیبه، انواع داس، گهواره، ابزارآلات کشاورزی، انواع سفال، اشیای قیمتی، وسایل و ابزارهایی ساخته شده از کاغذ، شیشه، چرم، چوب و سنگ و همچنین وسایل جنگی، انواع کارهای دستی و غیره از جمله اشیای مرتبط با تاریخ ماسوله و روستاهای اطراف آن هستند که در این موزه به نمایش گذاشته شده‌اند. متاسفانه در حال حاضر این موزه خصوصی تعطیل شده است.
موزه‌های ماسوله
موزه حیات وحش، موزه مجاور بقعه «عون بن علی» و موزه میراث فرهنگی سه موزه فعال فعلی ماسوله هستند. بازدید از سه موزه این شهر حدود یک ساعت از زمان شما را می‌گیرد.
موزه حیات وحش
در موزه حیات وحش، مجموعه‌ای از حیوانات تاکسیدرمی شده که در مناطق اطراف، تالاب‌ها، جنگل‌ها و کوه‌ها زندگی می‌کنند، در معرض نمایش است. این موزه در کنار بازار و در یکی از خانه‌های پلکانی ماسوله در منزل شخصی آقای شاهپور اخوان قرار دارد.
شما در اینجا می‌توانید ۸۰ گونه از حیوانات مانند راسو، گورکن، گراز، قاقوم، کفتار، شاهین، عقاب، چنگر، بوتیمار، غازهای وحشی، حواصیل ارغوانی، قو، طاووس، سنقر تالابی، کبک، گربه وحشی سمور آبی یا قرقاول و پلیکان را ببینید که در جاده‌های گیلان، جان خود را از دست داده‌اند و توسط آقای اخوان، جمع‌آوری و تاکسیدرمی شده‌اند. یک خرس قهوه‌ای ۸۰۰ کیلویی در این موزه وجود دارد که شاید ارزشمندترین حیوان تاکسیدرمی شده این مجموعه باشد.
موزه میراث فرهنگی
موزه میراث فرهنگی، یک خانه تاریخی به نام «خانه درزی» است که یادگاری از دوران پهلوی است، اما در آن آثاری از دوران قاجاریه، ابزار حرفه‌های سنتی و اسناد مربوط به نهضت جنگل برای نمایش وجود دارند. این موزه کوچک در محله «کشه سر» ماسوله است و بازدید از آن، خالی از لطف نیست.
بنای خانه درزی در فهرست آثار ملی ایران ثبت شده است و خشت، گل و چوب از مصالح به کار رفته در آن هستند.
موزه مجاور بقعه «عون بن علی»
مجموعه‌ای از سنگ مزارهای قدیمی، ضریح قدیمی امام‌زاده، کتاب و آثاری از دوره تیموری و صفوی در موزه مجاور بقعه «عون بن علی»، قابل‌مشاهده هستند.
بازار ماسوله
بازارماسوله، قلب تپنده این منطقه کوهستانی است که بازدید از آن، لطف خاصی دارد. مربا و ترشی‌های رنگارنگ، لواشک‌های خانگی، عروسک‌های رنگارنگ کاموایی، کیف‌های گلیمی، آینه‌های کارشده، ظروف مسی و صنایع دستی از جمله گزینه‌هایی هستند که در این بازار برای تماشا و خرید در دسترس شما قرار دارند.
بازار این شهر چهار سطح مستقل از هم دارد و مغازه‌ها در سطح پایین یک طبقه‌ای و در سطح بالا از دو طبقه تشکیل شده‌اند. در هر گوشه‌ای از بازار کوهستانی و متفاوت این شهر، کافه و رستوران‌هایی با نمای زیبای کوه‌های سرسبز قرار گرفته‌اند که انواع کباب، غذاهای محلی و خوراکی‌های ترش و شیرین را به شما ارائه می‌کنند.
بقعه عون بن علی
امام‌زاده عون بن محمد حنفیه بن علی (ع) یکی از سه امام‌زاده شهر ماسوله است. بقعه متبرک این امام‌زاده، یکی از بناهای تاریخی شهر ماسوله است که قدمت آن به قرن دوم یا سوم هجری قمری برمی‌گردد. طبق شجره‌نامه‌های موجود، این بقعه متعلق به عون بن محمد، نوه امیرالمومنین، یعنی فرزند «محمد حنیفه»، پسر امام علی (ع) است. این بقعه در مرکز ماسوله است. کنده‌کاری‌های زیبا روی سنگ قبر در عمارت هشت‌ضلعی بقعه عون بن علی مربوط به سال ۹۶۹ هجری قمری است. یک موزه نیز در مجاورت این امام‌زاده با همین نام قرار دارد که آثاری از دوران تیموریان و صفویان را به نمایش می‌گذارد.
امام‌زاده هاشم
در مسیر رسیدن به آبشار زیبای خرم بو، پس از عبور از چشمه ماسوله در پایین دست کوهی به نام قله بُن، با بقعه امام‌زاده هاشم با دیوارهای کاه‌گلی و یک گورستان در اطراف آن، روبه‌رو می‌شوید که مکانی مناسب و مملو از سکوت برای کمپ کردن است. اگر در مسیر رسیدن به آبشار خسته شدید، می‌توانید در زیر سایه درختان تنومند اطراف بقعه و پرچین سنگی حیاط بقعه، کمی استراحت کنید.
این بقعه شاید به زرق‌و‌برق بقعه «عون ابن علی» نباشد، اما دیوارهای کاه‌گلی، درب چوبی رنگ‌ورورفته و پنجره‌های ارسی با شیشه‌های رنگی در دیوار شرقی، آن را تبدیل به مکانی دوست‌داشتنی برای بازدید کرده‌اند. این امام‌زاده منتسب به امام خاصی نیست. بنای بقعه از آجر و کاهگل ساخته شده است و نمای بیرونی آن چهار گوش و دو طبقه است و از درون تاقی هشت ضلعی با سقف بلند دارد. مجموعه بنای بقعه شامل یک اتاق (مسجد و زائرسرا)، کفش‌کن، انباری و اتاق اصلی (حرم) می‌شود.
محوطه باستانی ماسوله
محوطه باستانی در ۶ کیلومتری شمال غرب ماسوله فعلی قرار دارد. در گذشته، زیستگاه اولیه اهالی این شهر بوده است. اولین آثار صنعت فلزکاری یعنی ذوب آهن در این منطقه کشف شده است. اما در حال حاضر چیزی به‌جز تکه سنگ‌هایی پراکنده از آن باقی نمانده است. البته قدم زدن در محوطه تاریخی ، حس و حالی عجیب و جالب دارد، پس تجربه آن را از دست ندهید.
کاروان‌سراهای ماسوله
این شهر به‌دلیل موقعیت استراتژیک خود در گذشته، که بر سر شاه‌راه اصلی ارتباطی قرار داشته، دارای کاروان‌سراهای متعددی است. کاروانسرای ۳ طبقه حاجی فیضی که در سال‌های اخیر مورد مرمت و بازسازی قرار گرفته است. این محل یکی از تجارت‌خانه‌های اصلی این روستای تاریخی در گذشته بوده است. هم‌اکنون، تحولات معماری دوره پهلوی اول را به نمایش می‌گذارد. کاروانسرای میرزای ماسوله نیز یکی از آثار ملی ایران به شمار می‌آید و بازدید از آن خالی از لطف نیست.
اقامتگاه های ماسوله
در ماسوله، تنها چند هتل وجود دارد که دارای کیفیت معمولی باشد، ولی اقامتگاه بومگردی گیلمار که در نزدیکی شهر فومن می باشد، دارای فضای مناسب و بهترین اکولوژ گیلان می باشد. در زیر لیستی از هتل های ماسوله را برمی شماریم:
- هتل آرام
- هتل آپارتمان نوید
- هتل آریا ماسوله
- هتل مهران
رستوران‌های ماسوله
ما در مجموعه اقامتی-پذیرایی گیلمار، بهترین غذاهای محلی و ایرانی را سرو می کنیم، ولی اگر در حین ماسوله گردی دلتان خواست غذای آنجا را تست کنید، ما لیستی از رستوران ها را در زیر برایتان برمی شماریم:
- رستوران نمونه سنتی برادران روحی ماسوله
- رستوران و سفره‌خانه سنتی بامداد
- سفره‌خانه سنتی بام ماسوله
- رستوران ماه سالار کوه
- رستوران هزار پله
- رستوران لار چشمه
- رستوران شب‌های ماسوله
- رستوران آرام
- رستوران تکایاکا
- رستوران آریا
- سفره‌خانه سنتی طلوع
غذای محلی ماسوله
انواع غذاهای شمالی و محلی در رستوران‌های این شهر سرو می‌شود که در میان آن‌ها می‌توان به کباب ترش، باقلا قاتق، میرزاقاسمی و شامی کباب اشاره کرد.
سوغات
بازارماسوله ، یکی از مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری این شهر است که می‌توان در آن انواع سوغاتی از جمله چموش، گلیم، محصولات حصیری، شال و جوراب، صنایع چوبی و فلزی، لباس‌های محلی و شیرینی اگردک، عروسک‌های کوچک رنگارنگ کاموایی، دستکش و روفرشی (نوعی جوراب ساق کوتاه) نخی و پشمی، لیف حمام، جوراب ساق کوتاه و بلند، کلاه پشمی و غیره را خریداری کرد.
رب انار، لواشک، گلپر، اگردک و خوراکی‌های هیجان‌انگیز دیگر نیز از جمله سوغاتی‌های این شهر هستند.
جاده ماسوله و مسیر دسترسی به آن
جاده ماسوله یکی از زیباترین جاده‌های شمالی پرپیچ و خم کشور است که با طبیعتی زیبا و سرسبز و پوشش گیاهی متراکم، سفری به‌یادماندنی برای شما رقم می‌زند. در گذر از این جاده به‌خصوص در فصول گرم سال، شیشه‌ها را پایین بکشید و از آب و هوای کوهستانی منطقه لذت ببرید. پاکیزگی و رایحه خارق‌العاده هوای جاده ، شما را در همان راه شهر مدهوش خواهد کرد.
برای رسیدن به این شهر ، کافی است خود را به فومن برسانید. سپس از طریق یک جاده مستقیم، طی نیم ساعت رانندگی و با طی کردن حدود ۳۵ کیلومتر مسافت خود را به ماسوله برسانید. اگر با ماشین شخصی سفر نمی‌کنید، می‌توانید سوار تاکسی‌ها یا مینی بوس‌های ماسوله از شهر فومن یا رشت شوید و خود را به ماسوله برسانید.
فاصله این منطقه از تهران، ۳۸۲ کیلومتر است. مسیر آن، حدود ۵ ساعت طول می‌کشد. مسیر تهران-ماسوله از اتوبان تهران-کرج آغاز می‌شود و به اتوبان قزوین-رشت می‌رسد. نرسیده به شهر رشت و پس از عبور از پلیس راه، یک خروجی برای شهر فومن وجود دارد که باید از آن خارج شوید. پس از گذر از شهر فومن به ماسوله بروید.
یکی دیگر از مسیرهای دسترسی به این شهر از طریق جاده ماجلان-ماسوله از طرف استان اردبیل است. ماجلان، آخرین روستای استان اردبیل در مسیر جاده خلخال به ماسوله است. این جاده، یک مسیر قدیمی برای عبور کاروان‌های پیاده یا چهارپایان بود. بعدها با بزرگ‌تر شدن روستاهای واقع در مسیر و راه‌سازی، توسعه یافت و امکان عبور خودرو هم فراهم شد. پروژه آسفالت و ایمن‌سازی جاده ماجلان-ماسوله در حال تکمیل شدن است، اما کماکان بخش‌هایی از جاده خاکی است.
امکانات رفاهی
- پارکینگ
- آنتن‌دهی تلفن و اینترنت
- سرویس بهداشتی عمومی، توالت فرنگی در برخی هتل‌ها
- آب آشامیدنی
- انواع رستوران
- فروشگاه برای تهیه مواد غذایی، سوپرمارکت
- عابربانک
- پمپ بنزین و پمپ گاز در شهر فومن وجود دارد. از آنجا به بعد خبری از پمپ بنزین نیست، پس برای برای یک مسیر ۷۰ کیلومتری رفت و برگشت در مسیر کوهستانی بنزین داشته باشید.
- فاقد گازکشی
روستاهای اطراف ماسوله
ماکلوان
ماکلوان که در زبان تالشی، «ماکلان» تلفظ می‌شود، یکی از شهرهای جدید استان گیلان و مرکز بخش سردار جنگل فومن است. این شهر در فاصله ۳۵ کیلومتری رشت، ۱۰ کیلومتری شهرستان فومن و ۲۰ کیلومتری شهر تاریخی ماسوله قرار دارد. ماکلوان، یکی از مقرهای اصلی مبارزاتی سردار جنگل، میرزا کوچک خان جنگلی بوده است.
شهر ماکلوان در میان کوه‌های سیاه‌کوه و برزه‌کوه و در دو طرف رودخانه ماسوله رودخان واقع شده است. این ناحیه مملو از مزارع و باغ‌های چای است. ماکلوان با موقعیت استراتژیک خود در بین شهر فومن، دژ تاریخی قلعه رودخان و روستای پلکانی ماسوله در سال‌های اخیر به سرعت در حال تبدیل شدن به قطب گردشگری است. ییلاق گردسوئه گسکره (گردسایه) و ییلاق کوربار از جمله ییلاق‌های این شهر هستند.
دهستان آلیان
دهستان آلیان در بخش سردار جنگل فومن در فاصله حدود ۳۵ کیلومتری از ماسوله قرار دارد. آلیان از روستاهای بکر و زیبای آن می‌توان به تیمورکوه، خجکه، تطف‌رود، سفیدسنگان، پلنگ‌دره، سیاه‌ورود، شلشدره، مسجدپیش، عباس‌کوه، گاوکوه، جیردی، کوریه، کلتان‌سره، مشکه، موسی‌کوه، لتی‌پرد، توسه‌کله، کیش‌دره و ملار اشاره کرد.
آلیان در زمان مبارزات میرزاکوچک خان جنگلی، از جمله مقرهای مهم مبارزان به شمار می‌آمده است. قدمت این روستا به پیش از دوره حکومت صفویان برمی‌گردد. استخرهای طبیعی، رودخانه‌ها، آبشارها، مقبره «شیخ زاهد» و امام‌زاده «دو عالم‌کوه» توسه‌کله آلیان از جمله جاذبه‌های گردشگری این دهستان هستند. در تمام فصول سال، به‌خصوص در فصل بهار و تابستان، گردشگران را به‌سمت خود جلب می‌کنند. روستای تیمورکوه در این دهستان به روستای «انار ترش» مشهور است و خیابان‌های روستا مملو از درختان انار ترش است.
دهستان آلیان به بهشت گمشده گیلان شهرت دارد و چشم‌انداز آن از یک سمت به مزارع کشاورزی و از طرف دیگر به کوه‌های سرسبز و زیبا می‌رسد. روستای میشکه یا مشکه، یکی دیگر از روستاهای فوق‌العاده دهستان آلیان است که در گذشته یکی از بزرگ‌ترین مناطق پرورش زنبور عسل بوده است. این روستا با بافت خانه‌های سنتی روی سنگ قبرها بنا شده است. اما متاسفانه کماکان روستایی محروم است که نیاز به توجه مسئولان گردشگری و سرمایه‌گذاری دارد.
گفته می‌شود که روستای سیاه‌ورود، محل تدریس و گوشه‌نشینی شیخ زاهد گیلانی بوده است و بقعه وی نیز در همین روستا قرار دارد. این روستا، مرکز دهستان آلیان است و مردم آن به زبان تالشی حرف می‌زنند. فعالیت‌های زراعی، دامداری، پرورش کرم ابریشم، زنبور عسل و طیور خانگی از جمله شغل‌های مردم این روستا هستند.
ییلاق زودل سر
ییلاق زودل سر در فاصله ۷ کیلومتری مرکز شهر تاریخی ماسوله قرار دارد و یکی از جاذبه‌های گردشگری شهرستان فومن به شمار می‌آید. نام ییلاق زودل سر، از روستای کوچکی به نام روستای زودل گرفته شده است. این روستا در مسیر این ییلاق قرار دارد. پسوند «سر» ییلاق نیز به این معنی است که ییلاق بالاتر از روستای زودل قرار دارد.
در فومن، مردم هر روستا، یک ییلاق برای خود دارند. ییلاق زودل سر، متعلق به روستای «خانوانه» در کیلومتر ۱۰ جاده فومن-ماسوله است. این ییلاق در مسیر قله تریشوم واقع شده است و هرسال، میزبان گردشگران و کوهنوردان بسیاری است. قدمت قدیمی‌ترین خانه‌ی ییلاق زودل سر به حدود ۶۰ سال قبل برمی‌گردد و متعلق به شخصی به نام حبیب رمضانی خانوانه است.
جمعیت
جمعیت شهر ماسوله تا سال ۱۳۲۰، حدود سی هزار نفر بود؛ اما طبق سرشماری سال ۱۳۹۵، به‌علت مهاجرت، زلزله خرداد ۱۳۶۹ و اصلاحات ارضی، کمتر از ۴۰۰ نفر (حدود ۱۴۷ خانواده) در این شهر زندگی می‌کنند.
زبان اصلی مردم ، «موسلی» است که به زبان «تالشی»، زبان مردم غرب گیلان شباهت زیادی دارد. زبان تالشی نیز به زبان‌های «اوستایی»، «مالی»، «پارتی»، «کردی» و «تاتی» شبیه است و به همین علت ماسوله‌ای‌ها در زمان‌های قدیم و در زمان رونق اقتصادی این منطقه، قادر به صحبت با اقوام مختلف در بازارهای داد و ستد بودند. اهالی این شهر را نمی‌توان به‌طور خالص تالش دانست. زیرا اقوام مختلفی از قدیم در این شهر رفت و آمد داشته‌اند. همچنین بسیاری نیز به واسطه مهاجرت و ازدواج طی سالیان متمادی در آنجا ساکن شده‌اند.
شغل مردم
این شهر در گذشته در شاه‌راه ارتباطی سه استان زنجان، آذربایجان و گیلان قرار داشت. وجود هشت کاروان‌سرا در این شهر نشان می‌دهند که شغل مردم این ناحیه، تجارت و داد و ستد بوده است. صنایع چوب و فلز، زیرمجموعه صنایع دستی است که تا حدود دهه ۶۰ در این شهر رایج بوده است. اما در حال حاضر به‌طور کلی از بین رفته است. امروزه بخش اعظمی از اقتصاد این شهر به حضور گردشگران بستگی دارد و مردم به شغل‌هایی در زمینه اقامت، راهنمایی تور، رستوران‌داری و غیره روی آورده‌اند.
بیشتر مردم ماسوله، چموش دوز و آهنگر هستند و به دوخت چموش (پاپوش گیلکی) و ساخت چاقو و وسایل آهنگری مشغول هستند. زن‌ها به بافت گلیم، جوراب، لباس‌های محلی، دستکش و روفرشی (نوعی جوراب ساق کوتاه) نخی و پشمی، لیف حمام، جوراب ساق کوتاه و بلند، کلاه پشمی، عروسک‌های کاموایی و بافت شال یا چادرهای سیاه برای چادرنشینان می‌پردازند. برخی از اهالی ماسوله نیز به دامداری مشغول هستند و چوپانی می‌کنند.
شهر ماسوله به چه چیزی معروف است؟
بافت شهری در آین مکان، نوعی همزیستی بین فضاهای سبز محیط طبیعی و معماری محیط مصنوعی است که از اصول معماری همساز با محیط زیست پیروی می‌کند. بنابراین این شهر را می‌توان یک باغ شهر تاریخی دانست. زیباترین روستای پلکانی ایران، شهر پلکانی گیلان و شهر تاریخی زنده از دیگر عناوین شهر ماسوله هستند.
جهت رزرو و اطلاعات کامل از قوانین ، با ما در ارتباط باشید.
برای اطلاع از تخفیفات جذاب و اخبار بومگردی گیلمار ، صفحه اینستاگرام را دنبال کنید.
یک پاسخ